Uzun yillar önce herkese, her seye sirtimi döndügüm, bunalimlarla kivranan benligimi
durgunlastiramadigim ve kacmak, kurtulmak, saklanmak icin calismayi gönüllü, isteyerek
sectigim o doruklardaki Dag Kasabasina, soguk, nemli ve yagmurlu bir sonbahar günü
ulastigimda baban karsilamisti beni.
Yedigim lokma korkudan
Gitmeyecekse bogazimdan ve
Her gece korkunc rüyalarla uyanacaksam
Varsin ciksin her sey cigirindan
Dogan Günesin Ülkesi; Japonya... Nippon Koku ya da Nihon Koku. Dogu Asyanin ada
ülkelerinden biri...
Kimigayonun dünyanin en kisa ilahilerinden biri olmasina karsin halen modern Japonyanin
ulusal marsi olmayi sürdürdügünü söyledim, sonra kisa bir süre durdum, yorulmustum, derin
soluklar alip verdim ve Kimigayonun dizelerini söylemeye basladim
Senin saltanatin
Bin nesil,
Sekiz bin nesil
Boyunca sürsün
Ta ki cakillar
Kayalara dönüsüp
Yosunla yemyesil olana dek...
En karmasik kurgularla, inanilmaz olaylar icerecek sekilde yazilmis öykülerin, hikayelerin,
anilarin, romanlarin, gercek yasam kesitlerini yazan gazetelerin ücüncü sayfalarinda yazilan
gercek hayatlarin yaninda basit, masum, hafif ve cocukca kalabildigini söyleyen herhangi
birisine, kim, ne diyebilir ki
