Büyük capli kültürel degisim ve dönüsümlerin yasandigi 1920lerin Istanbulunda, sayilari günden güne azalan eski kusaktan zevata dair hatiralari kayda gecirmek amaciyla bircok kisinin defter-i mesahir tuttugu bilinir... Süheyl Ünver de egitiminin yani sira sanatci kisiliginin ve sahsiyetinin olustugu ayni yillarda bircok konuda defterler tutarken, defter-i mesahire de birkac kez tesebbüs etmistir.
Süleymaniye Kütüphanesindeki arsivinde bes defter tespit ettik; ilk dört defter 1918-1922 yillari arasinda, Süheyl Hocanin 20li yaslarinin ve kariyerinin ilk yillarinda tuttugu defterler. Besinci ve son defterde ise 1948de 50 yasinda ve kariyerinin zirvesinde olan Süheyl Ünver, bu kez cevresinde görüstügü, ahbaplik ettigi 100 kisinin sadece imzalarini toplamistir.
