Benim coskum,
yitirdigim cocuklukta.
Uzaklarda,
metropol sehirlerin,
hizin ve hazzin agorasinin, ücrasinda.
Cocuklugum da senin gibi,
Eristim desem erisemiyorum süveyda.
Bilmem, hangi hatiralarim baskin da,
hangisi pacavra.
Artik gecistirmeye basliyorum kalemi,
dolastiriyorum rüyamda.
Kirik ve sarmal bir merdiven ciziyorum.
Egilip basimi vurmadan
ariyorum yerini,
bilmiyorum hala gizemini.
Nedendir kalbimin ortasinda kurdugun,
bu arzulu tahakküm.
Hangi eylemim serbest,
hangisi hüküm.
Bu yorgunluk senden, ismarlama yüküm.
Baskaldirsam, yüzün görünmüyor süveyda.