Maddi kültürdeki muazzam ve gittikce süratlenen degismelerin günlük hayatimizi ne kadar büyük ölcüde degistirdigi herkesce yasanan ve bilinen bir keyfiyettir. Buna mukabil manevi kültürde bu ölcüde bir gelismeden bahsetmek henüz mümkün degil. Bu yüzden maddi kültürdeki büyük gelismelerin insanlik icin büyük faydalar getirdigi kadar hicbir devirde görülmemis ölcüde büyük tehlikeleri de davet ettigini görüyoruz.

Bugün vasil oldugumuz seviyede insanlar maddi kültürdeki büyük tekamüle paralel bir gelisme gösteremeyen eskimis müesseseleri degistirmek zorundadirlar. Endüstrializm devrinin manevi kültürü sanayi cemiyetinin temelini teskil eden üclü formül yani laiklik parlamenter demokrasi ve milliyetcilik tarihi tarzdaki degil ekonomik menfaatlerin müsterek menfaat birligini temin etmesi olarak anlasilan sekli modern komünikasyon imkanlari ve umumi olarak teknolojik kültürün bugünkü sekli ile catismaktadir. Bu arzedilen sebepler yüzünden modern teknolojideki tekamüle paralel olarak yeni bir manevi kültür ortaya konulmadigi takdirde insanligin sonu hüsran olacaktir. Teknoloji bazi saf filozoflarin iddia ettigi gibi nötr bir sey degildir. Bir teknik o teknigi kullanan insanlarin kullandiklari teknoloji ile mütecanis bir zihniyet sahibi olmalarini istilzam eder.