Sekiz saatlik bir romandir Yabanci Bedenler. Bu sekiz saat boyunca roman
kahramani Gaspard, kendini anlatmak ister karsisindakine. Yerinden
kalkmasina izin vermez, dinlemek zorunda birakir, cünkü buna ihtiyaci
vardir. Safak sökmeden her seyi anlatmalidir.
En basindan baslayarak cocuklugunu, gencligini, asklarini, Parise gelisini
anlatir. Alman isgaline ugramis Fransada, Bordeauxda gecmistir bu yillar.
Anlattiklarina bakilirsa hirsizlik, kacakcilik, muhbirlik yapmistir ama hep iyi
niyetlerle. Gaspard hep masumdur, suclu baskalari.
Savas bittikten sonra isgalden kurtulmus ülkedeki yeni düzen, kendisini
pek hos karsilamaz. Hayatini yeniden kurmasi gerekir, Parise gider. Acaba
istedigi gibi olacak mi bu yeni hayat Yeni bir ask bulur Gaspard, kaptirir
kendini bu aska. Bitmesini istemeyecegi kadar güzeldir, mutludur nihayet,
ama ya bir gün bitmesi gerekirse, ne yapacaktir Gaspard
XX. yüzyil Fransiz romanciliginin önemli fakat gölgede kalmis isimlerinden
Jean Cayrolun bu romani, Fransanin Alman isgaline ugradigi ve
sonrasindaki yillarda gecer. Yazarin kendisi de toplama kampinda üc yil
gecirdikten sonra sag olarak kurtulabilmistir. Fakat romancinin buradaki
odak noktasi, savasin kendisi degil, savas sonrasi Fransadir. Yazarin kendisi
de bir ihbar sonucu tutuklanmistir ve bu romanda kendini, esaretini,
ölümden kurtulusunu degil, tam da karsi tarafta duran, bir isbirlikcinin, bir
suclunun hikayesini ya da hikayelerini, gerekcelendirmelerini
okuyabiliyoruz.
Albert Camusnün 1942de yayinlanan kült romani Yabanciya da göz kirpan
Yabanci Bedenler, böylesine agir bir temayi, keyifle hatta yer yer
gülümseterek okutmayi basariyor.
Romanin ekinde, ünlü yönetmen Alain Resnaisnin Gece ve Sis belgeselinin,
Cayrol tarafindan kaleme alinmis metni de okura sunulmustur. Kamp
tecrübesine icerden verilen en sarsici seslerden biridir bu metin, ayni
zamanda yazarin dedigi gibi bir alarm zilidir.