Ben, Ümit Orman. Orman ailesinin en yaramaz cocugu. Yasadigimiz dönem, simdi de bizi koronavirüs pandemisiyle sinarken tuttum, bu günleri kendi bakis acimla kaleme almaya calistim. Salgin, sokaga cikma yasaklari, kanserle mücadele; kendimle bas basa kaldikca ya da fotograf albümlerini karistirdikca karsima cikan cocukluk ve genclik anilari. Bunlari, bir bütün olarak sunabilir miyim bilmiyorum; karari siz okuyucular vereceksiniz. Bu kitap bir korona günlügü tutmak, cokca da kendimle hesaplasmak ve ic dökmek amaciyla yazildi. Umarim, amacina ulasir. Ümit Orman, erkek egemen dünyada, hele ki otomotiv sektöründe uzun yillar yöneticilik yapmis bir iskadini. Ancak bu günlükte, bir iskadini olmasindan ziyade, hatalari ve sevaplariyla bir insan; kendisiyle hesaplasmaktan cekinmeyen, cesur bir kadin var karsimizda.
