Farkinda misin anne, dedim. Biz nerde bir ayna görsek kendimize bakmadan edemiyoruz.
Tek basina cocuklarini büyütüp annesine bakanlar, engelliler, erkeklerin dünyasinda kendine yer bulamayan kadinlar, dagilmis aileler, kardes rekabeti, boyunduruklar, kirik kalpliler... Cinsellik, siddet, yalnizlik, iletisimsizlik ve kapana kisilmislik...
Neslihan Önderoglu cesur bir yazar; öykü kisilerini hayatin her alanindan, her kesimden, her yastan seciyor. Kimi zaman uc durumlari, sinirda yasayanlari, kimi zaman da gündelik hayatta karsilasilan cikmazlari, ruhu kavrayiveren sikismislik hissini ortaya seriyor. Ancak hicbir zaman duygu sömürüsüne kacmiyor; hissiyati altini cizmeden, okurun kendi imgeleminde yaratmasina imkan verecek sekilde, özenle kurdugu sahnelerle iletmeyi seciyor. Incelikli kurgusu, tutumlu anlatimiyla Mevsim Normalleri, onun bu özelliklerini en iyi yansitan öykülerden olusuyor.
