Hz. Peygamberden sonra mutlak din ve siyas otorite olarak Allah tarafindan Hz. Alinin ve onun soyundan gelen Imamlarin tayin edildigi fikrini temel inanc esasi olarak benimseyen Sa, Ehl-i sünnetten farkli bir Islam anlayisi gelistirmis, Sanin hadislere yaklasimi da bu inanc ve anlayisa göre sekillenmistir.
Sa ve Hadis sahabe ve tabini devre disi birakip sadece Imamlar vasitasiyla gelen hadislere güvenme esasina dayanan Si hadis anlayisini, özellikle rivayet ve isnad sistemi acisindan analitik bir yaklasimla tahlil etmektedir. Kitapta esas itibariyle Hz. Peygamberden geldigi iddia edilen hadislerin Sanin dört temel hadis kitabi olan Kütüb-i Erbaaya nasil ulastigi sorusunun cevabi aranmaktadir. Kitabi orijinal hale getiren, Sanin temel hadis kaynaklari denildiginde hemen akla gelen Kütüb-i Erbaadan önceki yazili kaynaklari Türkce literatürde ilk defa bu düzeyde inceleyip tanitmasi ve Sanin temelde masum imam inancina dayanan sahih hadis anlayisinin masum Imamlardan sonraki dönemlerde yasadigi tikanmanin nasil asilmaya calisildigi konusunda önemli ipuclari sunmasidir. Si hadis tarihinin bu dönemini söz konusu kaynaklar üzerinde isnad ve metin analizleri yaparak insa etme cabasi ve bunu yaparken Si alimlerin bakis acisini yansitma konusunda gösterdigi titizlik ise kitabin en özgün yanini olusturuyor.
