2004 yilinda Piyanist romaniyla Nobel Edebiyat Ödülü alan Avusturyali yazar Elfriede Jelinek, bu romaniyla annelik rolünü altüst eder. Anneligi ailedeki beklenen ideal annelik rolünden uc noktalara kadar tasiyarak, kemiklesmis geleneksel anne rolünü paramparca etmis ve annelik rolünü yeniden sorgulamaya acmistir. Romaninda söz konusu ettigi sagliksiz anne-kiz iliskisi yazarin yasamiylada örtüsmektedir.
Ayni zamanda yapitlarinda Jelinek, gücü elinde bulunduran dominant güclerin belirledigi kadinlik ve kadin olduklari icin baski altina alinan kadinlarin durumunu söz konusu eder. Bütün bunlari okuyucuya aktarirken dogal olarak kendi yasamina, ruhsal konumuna ve icinde yasadigi toplum yapisina da dikkatimizi ceker. Yazarimizin kadin kahramanlari kolay bir yasam sürmezler, kadin olduklari icin bir sekilde otoritegüc karsisinda zayif ve baski altindadirlar.
Gercekleri göz ardi etmeyi seven ahlak anlayisi her alanda oldugu gibi sanat alaninda da kendini gösterir ve her yazdigiyla sansasyon yaratan yazar, yapitlarinda cinselligin dozunu bayagi artirarak verir. Modern insanin gercek anlamda sevgi ve ask duygusundan uzaklasarak sadece tüketimi yapilan cinsellige elestirel bir tutum sergiler.
