Garip kahkahayi tekrar duyunca elimdeki kitabi bir kenara birakip dikkatle etrafima bakindim. Kis aylarinda karsi apartmana tasinan ve yaz basindan beri sürekli balkonda oturan beyaz gömlekli adamdan baska kimseyi göremedim. Isle gücle ilgisi olmayan ve sirti bana dönük oturan bu adam mi atmisti o cigligi Yok canim, ihtimal bile vermiyordum. Ancak gecen gece agabeyimin benimle yaptigi imali konusmayi hatirladim. Agabeyimin sözleri icimdeki süpheyi dürtünce adami yakindan gözlemeye karar verdim.
Labirent Dönemeci hayatin cetrefillesen yollarini, ruhlarin giriftlesen cikmazlarini alip yeni kisir döngülere tasiyor. Bazen basit, bazen karmasik durumlar olsa da bu cikmazlar, herkes kendi labirentini tasiyor sirtinda. Ve önünde sonunda elleriyle insa ettigi labirentin esiri oluyor.
