Osmanli toplumu, cagdasi Bati dünyasindan farkli olarak siniflar arasinda asilmaz duvarlarla birbirinden ayrilmamistir. Nitekim Padisah beratiyle askeri siniftan olan bir kisi reayaya dahil olurken, reayedan olan bir baskasi da yine beratla askeri statü kazanip raiyyet rüsumundan kurtulabilirdi. Zira Osmanli dönemi Türkiyesinde dogustan imtiyazli sayilabilecek bir sosyal sinif yoktu. Cünkü bütün Müslümanlar, Allahin nazarinda esitti. Böyle bir fikir, fertlerin, icinde kolayca yer ve mevki degistirebilecegi bir toplum meydana getirmisti. Dolayisiyla her insanin yükselme, san ve söhret sahibi olma sanslari esit idi.
Osmanli toplumunda, bir yandan bazi yeni sosyal gruplarin tesekkül etmesi, öbür taraftan devletin hakimiyet sinirlarinin gelismesi sonucunda topluma dahil olan insanlara belli statüler kazandirarak toplum icindeki yerlerinin belirlenmesi, Osmanlinin insan-toplum anlayisi ve yönetim felsefesine göre gerceklesmisti. Osmanli Devletinde, toplumun farkli tabakalara ayrilisi, tabi oldugu ve yüklendigi görevlerle yakindan ilgilidir. Bütün kanun ve nizamlar, siniflarin hukuki yapisina paralel bir bicimde ele alinmistir.
