Topuklulari cikarip da ayagima yürüyüs ayakkabilarimi gecirdikten sonra degisti her sey.Tersinden bir Külkedisi masali belki de bu.
Irmak Zileli, kadinligi da erkekligi de birer insanlik hali olarak ele aliyor; parcalarina ayirip onlari yeniden ve yeniden kesfetmemizi sagliyor. Bizi, insanin insan karsisinda oldugu kadar, doga karsisindaki kibriyle de yüz yüze getiriyor.
Bir yanda, bir erkegin dört duvar arasinda, aynadaki yansimasiyla karsilasmaya dayanamayip parcalanisina tanik oluyoruz. Bir yanda ise baskalarinin hikayelerinde kendi hikayesini yeniden kuran bir kadinin yürüyüsüne.
Bir sabah, korunakli dünyasindan vazgecen Leyla, sehrin sokaklarinda plansizca yürümeye baslar ve merkezden uzaklastikca dislanmislarin hayatina karisir; bildigini sandigi, emin oldugu dogrular giderek puslanir...
Esik ve Gözlerini Kacirma romanlariyla tanidigimiz Irmak Zileli, edebiyattaki yürüyüsünü daha önce girmedigi sokaklari kesfederek sürdürüyor.
