Pek tabii ki arsiv vesikasi, tarih arastirmacisinin dayandigi, beslendigi ve siki sikiya sarildigi esas kaynak ve delildir. Yakin veya uzak gecmisin derinliklerine inilmesi, hadiselerin anlasilmasi ve cözümlenmesi icin arsiv belgesine hayat ihtiyac duyulur. Ancak herhalde filolog olmamdan kaynaklaniyor olacak ki, arsivin sundugu resm rapor, evrak, kuru veri, rakam ve yüzdeler yerine, ne denli öznel ve secmeci oldugunun ve mübalaga ihtiva ettiginin pekala farkinda olsam da, mazinin havasini, duygusunu ve nabzini hatirat, seyahatname, günlük gibi belgesel yönü agir basan anlatilardan yasamayi ve ögrenmeyi yeglerim.
Bu anlayisimin bir neticesi olsa gerek, akademik calismalarimda da bilhassa Bulgarca ve Rusca kaleme alinan ve gerek Osmanli Imparatorlugunun, gerekse Türkiye Cumhuriyetinin siyas, diplomatik, iktisad, asker, kültürel vs. tarihiyle ilgili metinleri, her Türk arastirmacinin Bulgarca ve Rusca bilmek zorunda olmadigi düsüncesinden hareketle Türkceye cevirmeyi ve kullanima sunmayi bir öncelik olarak bildim; elimden geldigince gecmise yönelik bilgi ve alginin cogaltilmasina ve cesitlendirilmesine emek sarf ettim.
Uzun soluklu ve devaminin gelecegi bir calismanin ilk ürünleri olan Bulgar Gözüyle Bursa Kitap Yayinevi, 2009, Bulgar Gözüyle Istanbul Türk Tarih Kurumu Yayinlari, 2011, Bulgar Gözüyle Edirne Kitap Yayinevi, 2012, Bogdan Filovun Balkan Savaslari Günlügü Timas Yayinlari, 2010, Kudüs Yolculugu Kitap Yayinevi, 2015 ve bircok baska eserim hep bu anlayisin, ihtiyacin ve dürtünün meyvesi olarak ortaya cikti.
Rus Gözüyle Edirne kitabimin özelde serhat sehrinin yerel tarihine, genelde de 19. yüzyil Rus-Osmanli asker, siyas ve diplomasi iliskileri alanindaki zaten yetersiz olan bilgi ve bakis acisinin cogalmasina hizmet etmesini umuyorum.
