Hani söze baslariz ya Ah o eski bayramlar... diye. Evet, ah o eski bayramlar...

Ailece her bayram Bigaya giderdik. Bigadaki ev cumbali, ahsap, iki katli, sirin mi sirin... Giris kapisi cok ilginc. Kapinin kilidine bir ip baglanmis, ip kapinin disina bir delikten cikiyor. Ipi cekip rahatca eve girebiliyorsunuz. Kapi, ev sahipleri gezmeye giderken kilitleniyor, bir de geceleri... Ev halkindan herhangi biri evde ise kapi her gelene acik...
.....
Sabah herkes bayramlastiktan sonra dedem yasli oldugu icin bircok misafir gelirdi. Umurumuzda degildi. Bizi ilgilendiren, ayagimizdaki rugan papuclarimiz, elimizdeki sekerli leblebilerimizdi.
.....
Bayramin son günü Istanbula dönüs ve özlemlerin yeniden baslamasi...

Artik her bayram Bigaya gidemiyorum... Ne oldu bana bilmiyorum... Hislerimin adi ve sani yok... Dedem yok, anneannem yok... Cumbali ev yok... Velhasil gecmisin güzel hicbir seyi yok...

Dedim ya... Dedem vardi, anneannem vardi, sade gazoz vardi ve ben cocuktum...