Hic tanimadigi biriyle, zifiri karanlik bir odada üstelik gözünde uyku gözlügüyle sevismek zorundaydi. Hava iyiden iyiye kararmis, duvarlari siyaha boyanan odada gözgözü görmüyordu. Üzerindekileri cikararak yataga dogru yürüdü, cirilciplakti... Uyku gözlügünü takti ve yatagin üzerine oturdu. Karanligin koynuna girdigi sirada az sonra yasayacagi tecrübenin provasini yapiyor gibiydi... Kurbanlik koyun gibi titreyerek merdivenlerden gelen ayak seslerini dinlemeye basladi. Sesler yaklastikca kalbi deli gibi carpiyordu... Kapi acildiginda ise ölecegini sandi; ölümle yasam arasinda gidip geldi... Ama yasam icin bu ölümü tatmasi gerektigini de biliyordu...