Egitim ve ögretim, yetiskin neslin bir plan cercevesinde ve belli bir gaye hedeflenerek, yetismekte olan nesillerin gelismesini saglamak icin yaptigi bir calismadir. Bu bakimdan, egitim ve ögretim faaliyetleri, yeni kusaklarin yetismesi icin bir plan dahilinde yapilan bütün faaliyetleri icine alir. Bunun icindir ki egitim ve ögretim, sadece bir kültürün nesilden nesile intikalini degil, ayni zamanda bunun sonucu olarak toplumun devamliligini bekasini da saglayan bir faktör olmaktadir, iyi tasarlanmis bir plan ve projeye göre gerceklestirilen egitim ve ögretim, toplumun belli bir seviyeye yükselmesine hizmet eder. Iste böyle bir anlayis ve faaliyet sayesinde Osmanlilar, uzun süre toplumlarini, dünya devletlerinden cok azina nasib olmus bir sekilde zirveye cikardilar.
Bir kita görünümünde olan bu cografyada hakimiyetini tesis eden Osmanli Devleti, farkli irk, din, dil, mezhep, örf ve adetlere sahip topluluklari asirlarca adilane bir sekilde idare etmisti. Keza Osmanli Devletinin emperyalist bir politika gütmemesi, gittigi yere idar, hukk ve bir anlamda kültürel özerklik verip sivil topluma dokunmamasi, cagindaki bütün devletlerden farkli oldugunu gösteriyordu.
Bir boslugu dolduracagina inandigimiz bu arastirmamiz, ilm bir metodla ortaya konmaya calisildi ve temel kaynaklarin isigi altinda hazirlandi. Bir giris ile iki bölümden meydana gelmektedir. Osmanli dönemi egitim-ögretimi üzerinde büyük ölcüde etkisi olan ve ana hatlariyla temas ettigimiz Osmanli Öncesi ilk bölümü, daha genis ve detayli olan Osmanli Dönemide ikinci bölümü meydana getirmektedir.