Dilsizdir o, dilsiz gelindir o... Bir ben bilirim onun dilsizligini, dilini kesmisler onun. Kesmisler, kesmisler, kesmisler... Sizin de dilinizi kesecekler Dilberden daha dilsiz olacaksiniz. Aha, sizin dilinizi kesmediler mi kiz Güler, Seda, Hayce... Yillar önce sizin de dilinizi kesmediler mi Konustunuz da ne oldu Kim duydu sizi Kimsiniz siz, adiniz ne Diliniz nerde Böyle sustururlar iste adami, Korkaklar susmaya mahkumdur iste... Bir beni susturamadilar, bir beni Aldilar da götürdüler Musami, öldürüp de bir cukura attilar Musami, susturamadilar beni. Dilsizdir o dilsiz gelindir. Kesmisler dilini, iyi ki de kesmisler. Konusup da ne etsin Konusamayan dil ne ise yarar Sizin var da nolmus Kim duyar sizi kim dedi Deli Gülsüm, daha da konusacakti. Daha da konusup, herkesin ödünü koparacakti. Seherin Yeter diye bagirip kadini disari atmaya calismasiyla bir anda sustu, caresizlesti. Seherin gözlerine, umutsuzlukla bakip, kolunu tutan elini yumusakca cekti. Herkese ayni bakislarla bakarak, cikip gitti. Ardinda umutsuzluk ve caresizlikten olusan koca bir bosluk birakmisti.

Aga ogluyla evlenerek kaderini degistirmeye calisan Satenik, kendini icinden cikilmaz bir tuzagin icinde bulur. Ne yapsa da kötü olmayi basaramaz. Iyi ile kötü arasinda gidip gelir. Intikam yeminleri ettigi köylüye hep yardim eder. Onlari Agadan korumak icin elinden geleni yapar.

1915in ardindan yillar gecmis, savas bitmis, saltanat devrilmistir. Cumhuriyetin ilk yillarinda gecen olaylarda kalanlar; Türkü, Ermenisi, Kürdü gidenlerden daha aci bir mücadelenin icine düsmüslerdir. Aslinda padisahlik hic bitmemistir. Bir padisah yerine bin tanesi geri gelmistir.

Yazarin ikinci romani olan Esme Geride Kalanlarin devamidir.