Gözyaslarim hirsa getirdi beni. Dolabi actim. Bir gömlegini sectim. Önce hasretle kokladim, ardindan dügmelerini kopardim tek tek... Sonra aldim elime igne ipligi, koparttigim dügmelerini yeniden diktim. Igneyi gömlegine her gecirisimde yanlis insan, her cikarisimda dogru insan, deyip agliyordum. Kimbilir belki birazdan, belki daha sonra kapimi calardin. Evimize dönerdin...
Bir ayagi kirik atina... Hem gidecek neresi vardi ki Yanlis sevgilinden, yanlis hayatlardan, yanlis arkadasliklardan gidecek neresi vardi ki En sonunda birbirimizi bulmayacak miydik Hem öyle güzel kokuyordun ki, öyle amansiz... Sen yokken seni cok düsledim... Yasadigin bu düs kirikligi yeter sana. O an gördüm seni. Bunu sana hic sormayacagim, ama yeterki, gel.

Cal artik kapimizi... Yanlis arkadaslarin seni cok özledi...
Cal artik kapimizi... Yanlis sevgilin seni cok özledi...